Benim koçluk yolculuğum dört sene evvel katıldığım bir grup çalışmasıyla başladı. Kendime ne katarım düşüncesiyle girdiğim bu yol bambaşka duraklar çıkardı karşıma…

Lise yıllarımdan itibaren kişisel gelişim hep ilgi alanım içindeydi. Ancak bu konuda okuduğum tüm kitaplar veya katıldığım seminerler bakış açımı genişletmeye katkı sağlamış olsa da bende kalan çoğu yaklaşım yaşam içinde karşılığını bulamayabiliyordu. Koçlukla birlikte o güne kadar havada asılı kalmış tüm öğretiler, felsefi yaklaşımlar, farkındalıklar yere basmaya ve bir değişim yaratmaya başladı.

Neler mi değişti?

En başta kendimle gerçek anlamda ilişki kurmaya başladım. Değerlerimi, ihtiyaçlarımı, inançlarımı, güçlü ve zayıf yanlarımı teker teker masaya yatırdım. Bazılarına sahip çıkarken diğerlerini yeniden inşa ettim. Beni sınırlayan, yaşamımı zorlaştıran kurallarımı gözden geçirdim, bazılarını esnettim. Duygularım, düşüncelerim ve bedenimle olan ilişkim güçlendikçe neyi neden yaptığımın çok daha farkında olarak yaşamaya başladım.

Fark ettim ki her türlü öfke, kıskançlık veya korku karşılanmamış ihtiyaçların dışavurumu. Sınırlarımı net çizdikçe başkalarının da benim alanıma saygı duyduklarını gördüm.

Kendimi her yönümle kabul ettiğimde başkalarına karşı da çok daha yargısız ve hoşgörülü olmaya başladım.

Başkalarını değiştirmek yerine onlarla olan ilişkimi, olmasını istediğim gibi değiştirdim.

Sorunların yaşanan olaylardan çok onları algılayış şeklimizden kaynaklandığını fark ettikçe yaşamdan zevk alma yeteneğim yükseldi.

En önemli sorumluluğumun kendime karşı olduğunu hissetmek, beni aşağı çeken duygu ve düşüncelerden uzak kalmamı sağladı.

Yaşadığım her anı, öğrenmeye ve gelişmeye adamayı seçtim. Bana ayna olan çoğu ilişkim bu amacıma en büyük katkıyı sağlamayı sürdürmekte…

Sözünü ettiğim grup çalışmasının ardından bir adım ileri giderek koç olmaya karar verdim. Bu eğitimi en başta kendim ve ailem için almış olsam da sistemin ne kadar etkili olduğunu görmek beni başkalarıyla paylaşmaya itti. Dört senedir yaptığım bireysel görüşmeler beni oldukça geliştirirken, gelen kişilerden aldığım geri bildirimler koçluk mesleğini yapmam konusunda cesaretlendirdi.

Birilerinin yaşamına dokunmak; kendi cevaplarını ve içlerindeki gücü fark etmelerini sağlamak, gerçek hedeflerini bulmalarını ve ona ulaştıklarını görmek, onların hikayeleriyle gelişmek benim için çok değerli ve anlamlı.

Şimdilik seçtiğim yol bu işi yapmaktan geçiyorsa da her geçen gün yeni yolculuklara gebe…

Kim bilir bir sonraki durakta ne çıkacak karşıma?